Reisverslag Tibet: 5 september 1998 t/m 28 september 1998

Reisbegeleidster: Karlijn Kolb

Groep:

Anneke van den Berg

Saskia en Peter

Bert Coolen

Erik Römkens

Carolien de Boer

Eddy en Barry Koelewijn

Harjan Dekkers

Yvonne Veenman

Zaterdag 5 september

Amsterdam - New Delhi

Op schiphol verzamelen om 8:40. Hier zag de volledige groep elkaar voor het eerst. Barry bleek ook door te kunnen gaan voor meisjesnaam, zodat we een groep hadden van 12 personen: 11 boekers en een reisbegeleidster.  Twee personen, saskia en Peter waren op huwelijksreis.

De vlucht was op tijd en de plaatsen die Yvonne geregeld had zorgden voor veel beenruimte.

In Delhi bleek het erg warm te zijn. Het hotel was goed. Ik deelde de kamer met Yvonne.

Bier was die avond nergens te krijgen. Vroeg naar bed dan maar.

Zondag 6 september

New Delhi - Kathmandu

We hadden voldoende geslapen om de reis uitgerust voort te kunnen zetten.

We zouden nu vliegen boven Uthar Predesh, waar veel over te doen was in het nieuws aangezien 23.000 dorpen overstroomd waren en 50 mljn mensen dakloos. Door de bewolking hebben we hier niets van gezien.

Katmandu, de hoofdstad van Nepal, het enige hindoe-koninkrijk ter wereld, ligt op 1300 meter hoogste, nog niet echt hoog dus.

‘s Middags zijn we Kathmandu ingegaan. Door achtertuinen zijn we gelopen naar de Swaymbhunath stupa. Dit is het oudste boedhistische tempelcomplex van de Kathmandu-vallei. Een Tibetaanse stupa, waar je eerst een trap op moest van 385 treden om er te komen. Hier liepen fortune tellers om geld te verdien, maar ook vele apen rond, waardoor het ook wel de apen-tempel wordt genoemd.

‘s Avonds zijn Bert, Harjan, Natasja en ik nog naar de Maya Cocktail bar gegaan om verder in de stemming te komen. Erg gezellig.

Maandag 7 september

Kathmandu

‘s Morgens vroeg zijn we met z’n vijven: Yvonne, Harjan, Carolien, Erik en Anneke) na het ontbijt met taxi’s naar Boudha Nath gegaan. Dit is de grootste Tibetaanse stupa in Nepal. Van deze stoepa kijken twee enorme ogen (aan vier zijden) op de wereld neer om ons zo tegen allerlei kwade zaken te beschermen.

Hier zagen we voor het eerst biddende monniken. We konden hier bij zijn, maar moesten wel onze schoenen uit doen. Vreemd, maar het was toegestaan om foto’s te maken.  Toen we weer naar buiten gingen gingen er net hordes toeristen naar binnen. Net op tijd dus.

Vervolgens zijn we met taxis doorgegaan naar de hindoeistische tempel Pashupatinath aan de Baghmati-rivier. Hier kregen we een impressie van het hindoeïsme. Heilige mannen komen hier om te sterven en er vinden continu lijkwassingen en verbrandingen plaats aan de oever van de rivier, waarbij het weer toegestaan was foto’s te maken, iets wat in India absoluut verboden is.

Tenslotte zijn we doorgegaan naar het hart van Kathmandu: Kathmandu Durbar Square. Hier hebben we een blik opgevangen van de Kumari Davi.

Teruglopend hebben we nog wat geshopt, en heb ik nog fleece-handschoenen gekocht voor 7 gld.

Ook hebben we diamox gekocht. Pillen die goed lijken te werken tegen hoogte-ziekte.

Dinsdag 8 september

Kathmandu - Lhasa

‘s Morgens vroeg uit de veren om te vertrekken naar Tibet. Het ging dan echt gebeuren. Voor een visum moest $70 betaald worden, wat meer dan verwacht. Bij de grens bleken de Chinezen een veel strengere controle te ondergaan dan toeristen. Onderweg hebben we een mooi uitzicht gehad op de Mount Everest. Deze hoogste berg ter wereld ligt op de grens tussen Nepal en Tibet.

Lhasa airport bleek ongeveer 90 kilometer van Lhasa af te liggen. Op het vliegveld werd er lustig op los gefotografeerd, achteraf bleek dit niet te mogen. Tijdens de rit van het vliegveld naar Lhasa zijn we nog even gestopt voor een schildering van een Buddha-beeld op een rots.

Hier werd ons ook de betekenis uitgelegd van de kleuren van de gebedsvlaggen:

Blauw staat voor de verbondenheid met de lucht

Groen staat voor de verbondenheid met het water

Rood staat voor de verbondenheid met het vuur

Geel staat voor de verbondenheid met de aarde

Wit staat voor de verbondenheid met de wolken

Op vele huisen zagen we deze gebedsvlaggen terug. De bedoeling hiervan is het aantrekken van kosmische energie.

In Lhasa bleek de Chinese invloed veel groter dan verwacht. Het hotel zag er bij aankomst extreem luxe uit. De hotel-kamers waren echter lang niet zo mooi als de buitenkant deed vermoeden.

We hebben gezamenlijk gegeten in een restaurant waar we voor het eerst met stokjes aan de slag moesten. Dit was wel even wennen, maar uiteindelijk ging het wel. Het eten was een buffet waar je kon nemen wat je wilde.  We bevinden ons intussen op 3650 meter hoogste, dus moeten wat rekening houden met de hoogte.

Woensdag 9 september

Lhasa

s Morgens zijn we naar het potala paleis gegaan. Binnen waren vele stupa’s en budha-beelden te bewonderen. Bijna alle dalai-lama’s liggen in het rode-gedeelte in een stupa. De hoeveelheid werk die verricht is binnen in het Potala-paleis is onvoorstelbaar. Gelukkig is dit niet vernield door de Chinezen

‘s Middags na het eten zijn we even over de markt gegaan. Hier waren behoorlijk wat souvenirs-stalletje te vinden. Ook waren hier weer vele gebedsvlaggen op de huizen te vinden.

Om 15:30 verzamel voor een bezoek aan de Jokhang. Een grote Budha-tempel (700 nC) gelegen midden in Lhasa aan het Barhor square.

Het bevat een mengelmoes van Chinese, Indiase en Tibetaanse stijlen. Ook hier zijn weer vele Budha-beelden te bewonderen, samen met Dalai lama-afbeeldingen. Tenslotte hebben we genoten van een echt Lhasa-bier in het barkhor-café en zagen we hoe biddende monniken zichzelf tegen de gronmd wierpen in de richting van de tempel. Heel apart.

‘s Avond  yak eten in het Barhor restaurant: yak noodle soup en yak chow mien.

Donderdag 10 september

Lhasa

‘s Morgens zijn we naar het Drepung-klooster gegaan, een van de grootste kloosters ter wereld (1416 nC). In de 17e eeuw woonden hier bijna 10.000 monnikken, nu nog steeds 500)  Hier zaten vele tibetanen op de stoegangspaden die je voor 1 of 2 yuan kon fotograferen)  ‘s Middags waren we vrij, nu begon het een klein beetje te regenen.

Om 15:30 hebben we met z’n allen een bezoek gebracht aan het Tibetan Medical centre.

Naast het Potala Palace hebben we Chinees gegeten, waar souvenirs en onder andere een mooi Tibet-boek te koop was.

Vrijdag 11 september

Lhasa- Ganden

Met onze eigen bus zijn we ‘s Morgens vertrokken naar Ganden (ongeveer 3 uur rijden) voor de expeditie-tocht van vierenhalve dag.  Een deel van onze bagage konden we achterlaten in het hotel in Lhasa. In Ganden stonden de tenten al klaar. Die dag zouden we in Ganden blijven. ‘s Middags hebben Harjan, Erik en ik een eerste looptocht naar een top op een berg gemaakt. Hier konden we genieten van een schitterend uitzicht op het plaatsje Ganden. 

Om half vier hebben we afgesproken om naar het Ganden-klooster te gaan. Hier viel niet zo heel veel te zien, maar toch is het een beroemd klooster.

Na afloop van dit kloosterbezoek hebben we nog een wandeling gemaakt langs een pelgrimsroute. Dit was een erg indrukwekkende wandeling, waar we nog een vrouw aan het werk zagen ver in het veld, alleen.

Zij zong bij het werk puur Tibetaans, galmend door de bergen was dit een huiveringwekkend mooie ervaring. Na enkele minuten zag ze dat we naar haar luisterden, waarna een verlegen stilte volgde.

Er was uiteindelijk niet veel animo om ‘s Avonds opnieuw naar Ganden te lopen om monnikken te zien bidden.

Zaterdag 12 september

‘s Morgen maakten we een zware klim. Tussen de middag volgende een redelijk lange pauze, waar ik zelfs nog wat geslapen heb. Het dorpje waar we pauzeerde bracht aardig wat kinderen op de been die naar ons kwamen kijken. ‘s Middags volgende het tweede deel van de wandeling. Ik had het slapen beter niet kunnen doen, wat het leverde ‘s middags aardig wat hoofdpijn op. Om 18:30 waren we bij het tentenkamp en hadden we er een tocht van 9 uren opzitten. Ik dacht aan het einde van de dag dat ik de enige zou zijn die niet veel trek had, maar daar blijk bijna iedereen last van te hebben. We konden in de rivier nog even wassen. Uiteraard was het water bijzonder koud, maar het was beter dan niets.

Zondag 13 september

Deze dag werden we om 7:15 met thee gewekt. Om 9:30 begonnen we met lopen. Tot het middaguur alleen maar stijgen. Erik, Harjan en Carolien pakten in de middag nog een extra kolletje om de sneeuw te bereiken. Na de middagpauze was het eenvoudig lopen. Alleen nog maar wat dalen. Het uurtje pauze bezorgde wederom hoofdpijn, jammer dan. Aan het einde van de dag moesten we nog een lastige oversteek maken over een riviertje. Erik, die als eerste was, probeerde van iemand anders een tas met een camera op te vangen, maar kreeg hem tegen zijn hoofd aan. Hij ging tegen de vlakte. Peter bleek ook ernstige problemen te hebben, maar wilde niet zeggen wat er aan de hand was (tot ergernis van Karlijn (de reisbegeleidster)).

Maandag 14 september

‘s Nachts was het koud geweest, ongeveer -3 graden celcius (0 graden in de tent). Er lagen dan ook ijsschotsen op het water. Om 9:30 weer lopen, net als voorgaande dagen. Karlijn had vrijwel niet geslapen en had het zichtbaar moeilijk, zodat ik nog een poos even met een extra rugzak liep, daarna ging deze op het paard. Er volgde een lange looptocht met vrijwel geen pauze. Dit kwam omdat we rond het middaguur in een hagel- en sneeuwbui van ongeveer twee uur liepen.

 Ook nu moesten we weer een rivier over, waarbij Kinna veel mensen op de rug nam. Peter bleek zomaar een keer verdwenen, omdat ie zijn handschoenen kwijt was. Daarna mocht hij ook niet meer op het paard, en ging Karlijn erop.

Om 19:45 kwamen we op het eindpunt aan en hadden we ruim 10 uren gelopen.

Dinsdag 15 september

Deze dag bereikten we na zo’n drie uren lopen een klein dorpje, welke het einde betekende van de looptocht. Hier pauzeerden we enkele uren, en werd de bagage van de yaks overgeheveld op een soort trekkers en namen we afscheid van de yaks en yak-drivers. Met de trekkers trokken we verder naar Samye. Er was hier een camping waar we konden staan met onze tenten. Het was erg modderig en drassig en er was absoluut geen gebrek aan honden.

‘s Middags hebben we een bezoek gebracht aan het beroemde Samye klooster. Mingma, onze Tibetaanse gids bleek overal vlug langs te lopen. We kregen nog een geel sjawltje met een stempel van de 13e Dalai lama. Het bevat een gebedsknoopje dat vroeger werd gemaakt door de hoogste Lama van dit klooster. Het bidden van monnikken met instrumenten en met gele kappen op was een indrukwekkend schouwspel. Er bleek in het klooster een hele rij woningen waar de monnikken wonen. Hier konden we ook gewoon langs lopen. De monniken bleken goed engels te spreken.

Woensdag 16 september

De bagage en tenten werd ‘s morgens op een vrachtauto geladen, waar het er ruig aan toe ging soms. We moesten op tijd bij de boot zijn. De boot vervoerde ons verder met de gewone bevolking  over de Yarlung rivier.

 Eenmaal over de rivier wachtte de bus ons op om ons weer naar Lhasa te brengen. Tijdens deze rit hebben we nog een bezoek gebracht aan de Yungbulagang. Het oudste kasteeltje van Tibet, welke ook siert op de voorpagina van de Lonely Planet.  Deze avond heb ik mijn ansichtkaarten gekocht en ben ik met schrijven begonnen. ‘s Avonds hebben we gegeten in het restaurant Barkhor in de Barhor Area. Hier zijn we met taxi’s heen gegegaan (slecht 10 yuan).

Donderdag 17 september

Lhasa

‘s Morgens kaarten verder afgeschreven. Hierna met Harjan, Erik en Carolien  naar het centrum van Lhasa gelopen. We maakten weer wat mee. Histerische mensen in een winkel (was er een overval gebeurd?) Een lelijke smak gemaakt op straat, waarbij ik mijn hand openhaald. Bij een apotheekje is mijn hand ontsmet en verbonden door een Chinese vrouw. Op de Barkor Bazaar heb ik wat oud tibetaans geld gekocht.

‘s Middags hebben we Norbu Linka bezocht, het zomerpaleis van de Dalai Lama’s. Hier was een mooie tuin bij. Er werd gefilmd door tibetanen die in oude tibetaanse kleding gehuld waren.

Hier werd door Karlijn verteld dat het niet mogelijk was om met de bus terug van Lhasa naar Kathmandu te rijden. Aangezien er vele landslides ontstaan waren (stukken weg weggespoeld door het regenachtig weer en de overstromingen) kon de bus niet overal langs. We waren aangewezen op landcruisers met 4-wiel-aandrijving, wat betekende dat we $50 extra moesten dokken.

‘s Avond via het hotel naar het centrum gelopen. Dit bleek nu wel een heel eind lopen te zijn. Daarna hebben we gegeten in een tibetaans restaurantje. De weg hiernaar toe was drukker dan ‘s middags. Er was weer markt, maar nu een heel ander soort markt. Veel gezelliger. Vanuit het restaurantje zagen we biddende monnikken door de straten een lange route zafgen afleggen.

Aan het eind van de avond waren er nog vele kinderen op straat. Zij vonden het erg leuk om hoog opgetild te worden (als er een schaap over de dam is…). Tenslotte zijn we met taxis teruggereden naar het hotel.

Vrijdag 18 september

Lhasa - Gyantse

Dit was de eerste dag dat we met de landrovers reden. Tijdens deze tocht reden we over de Kamba-la. Een pas op ongeveer 4800 meter.

Vlak hierna passerden we het schitterend blauwe Yamrok Yamtsomeer. Verder zijn over de Karo-la gekomen op 5010 m.

In de middag kwamen we aan in het op 3950 m hoog gelegen Gyantse.

Gyantse is een stadje dat er oud en rommelig uitzag. Na enkele hotels geinspecteerd te hebben is onze keuze gevallen op het Tashi-hotel. Bijzonder goed en schoon. In Nederland zou het ook zeker een aantal sterren gehad hebben en niet misstaan. In het Tashi-restaurant was het erg druk en warm. Hoewel we hadden gereserveerd was er even geen plek voor ons. We moesten even wachten. Uiteindelijk hadden we plek. Er werd door andere Nederlanders geadviseerd om geen vlees te eten.  ‘s Avonds hebben we in het hotel nog gebiljart, samen met Erik, Harjan, Carolien en Yvonne. Gewoon samen nog een biertje drinken bleek ook heel gezellig te zijn.

Zaterdag 19 september

Gyantse

Deze morgen was ons tibetaanse gids niet op komen dagen. De chauffeurs waren naar hem op zoek.

We brachten eerst een bezoek aan het kasteel, dat hier omringd was door een grote muur. Na het kasteel brachten we nog een bezoek aan het Palkhorklooster aan de rand van de stad. Hier liepen we naar toe en het stadje bleek erg leuk te zijn om doorheen te lopen. Veel mensen hadden nog paard en wagen en de koeien liepen op straat. Van chinese invloed was hier niet veel te merken.

In het klooster waren vele indrukwekkende boeddhabeelden te bewonderen. Hier mocht je voor 10 yuan foto’s maken. Bij een klein zijzaaltje zagen we een biddende monnik, waarbij vele afbeeldingen van demonen aan de muur hingen. Vervolgens bezochten we de ommuurde Kumbum stoepa waar bijna honderd vertrekken waren met beelden. Deze mochten ook gefotografeerd worden voor 15 yuan. Hierna zijn we naar het Tashi-restaurant terugegaan om wat te drinken en te eten.

‘s Middags om 15:30 barste voor een winkeltje een groot knalvuurwerk los (toch wat chinese invloed), omdat een winkel geopend werd. Van 16:00 tot 18:00 hebben we fietsen gehuurd om op de omgeving van het platteland wat te fietsen. De wegen waren erg moeilijk begaanbaar.

‘s Avonds hebben opnieuw gegeten in het Tashi-restaurant, aangezien we geen ander restaurant tegenkwamen. Aan het eind van de avond zijn Harjan en ik nog wezen poolen. Hier zat ook de groep van Summum bij elkaar voor een reis van Calcutta naar Beijing.

Een mededeling op de slaapkamerdeur meldde dat Tenzin, de tibetaanse gids weer terecht was.

Zondag 20 september

Gyantse - Shigatse

Tenzin bleek dan weer terecht, maar de verhalen dat hij dissenterie zou hebben leken niet erg geloofwaardig. Deze dag zijn we vertrokken naar Shigatse. Tijdens deze reis brachten we een bezoek aan de Shalu tempel. Aangezien Tenzin er weer bij was mocht hij uitleg geven. Hij viel toen door de mand, aangezien hij niets wist te vertellen over de kloosters. We zijn toen maar zonder hem verder door het klooster gegaan. In Shigatze hebben we drie hotels bekeken voordat onze keuze viel op het Shigatse hotel. Een zeer goed, luxe en chinees hotel. We mochten als groep hier maar in één restaurant eten: een chinees restaurant.

‘s Middags zijn we Shigatse een eindje ingelopen. Aangezien het regende was er niet veel te doen en hebben we een cola gedronken tussen de chinezen in.

Aangezien Bert maandag jarig was zijn we uit geweest in de karaokebar tegenover het hotel. Dit was erg in nachtclub stijl, maar het was erg apart en gezellig. Op gegeven moment werd er veel gedanst en gezongen. Wij hebben poesje mauw ingezet op het podium, je houdt het niet voor mogelijk.

Maandag 21 september

Shigatse

‘s Morgens eerst gezamenlijk ontbeten in een chinees restaurantje. De bediening hier had door de taalbarriere bijzonder veel moeilijkheden met de bestelling. Achteraf bleek het ook nog eens bijzonder duur, zodat duidelijk was dat we hier niet nog een keer zouden ontbijten.

Na het ontbijt eerst geld gewisseld, naast het hotel. Daarna de souvenirsstalletje bij langs gegaan en nog een stukje over de markt gelopen. Tussen de middag hebben we gegeten in het Tenzin restaurant bij het Tenzin hotel. Dit was erg lekker en gezellig. Om 16:00 hadden we afgesproken bij de ingang van het Tashilumpo klooster. Aangezien we bij een verkeerde plaats bij het klooster kwamen moesten we nog een eindje omlopen. Hierdoor kwamen we, met enige vertraging, toch bij de ingang. Er waren voor Tenzin in de plaats twee nieuwe tibetaanse gidsen gekomen. Dezen wisten wel wat te vertellen over het klooster.

‘s Avonds nog een pelgrimsroute naar boven gevolgd, langs vele, vele honden. Uiteindelijk een erg mooi plaatsje gevonden met een uitzicht op Shigatse met de kloosterdaken in de zon. In de verte zagen we een grote optocht van monniken met gele kappen op, opweg naar een gebedsdienst. Erik wachtte wel erg lang op een mooie lucht, zodat wij alvast naar het tenzin-restaurant gingen. Helaas moesten we anderhalf uur wachten op het eten, omdat het zeer druk was.

Met z’n vijven in een taxi, zijn we uiteindelijk teruggegaan naar het Shigatze hotel, waar Yvonne en Harjan voor het eerst een kamer deelden.

Dinsdag 22 september

Shigatse - Old Tingri

We moesten een lange tocht maken naar Old Tingri. Hiervoor zouden we vroeg vertrekken. 7:30 was de bedoeling. Helaas waren Tenzin en de chauffeurs zoek. Eddy en Barry dachten intussen dat Barry blaasontsteking had. Om 9:30 vertrokken we pas. Tenzin kwam niet meer opdagen. Paki, onze nieuwe tibetaanse gids ging met ons mee op reis. Hij bleek in de auto wat sprakzamer als Tenzin en wist ook wat zinnigs te vertellen. Zo wees hij ons op het zomerverblijf van de Panchen lama.

Het klooster van de ‘rode-hoeden-orde’ dat we zouden gaan bezoeken hebben we overgeslagen. Barry bleek tijdens het begin van deze tocht weer erg ziek, waardoor we soms erg lang moesten wachten. Ook stranden we nog op een vrachtwagen die vast zat in de modder. Na een paspoortencontrole, waar absoluut niet gefotografeerd mocht worden kwamen we in woest landschap. ‘s Avonds in het donker kwamen we bij Old Tingri aan. De Mount Everest was nog net zichtbaar. We sliepen hier in een eenvoudig tibetaans guesthouse. De volgende morgen zouden we de Mount goed kunnen zien, want, zo vertelde de gids, voor 10:00 was het meestal vrij onbewolkt en helder weer.

Woensdag 23 september

Old Tingri - Nyalam

Vroeg opstaan, zodat we, voor het ontbijt op pad konden gaan om de Mount Everest te bekijken en te fotograferen. We zaten er dan nog wel ongeveer 60 km vanaf, maar hij was toch duidelijk te zien.

Om 10:00 was er ontbijt, waarna we verder reden naar Nyalam.

Onderweg hebben we nog een cave bekeken, die niet echt heel indrukwekkend was.

‘s Middags kwamen we dan aan in Nyalam. Hier was niet echt veel te doen en ook van de Mount Everest was niets meer te zien, zodat we spoedig een fles bier opzochten. ‘s Avonds zijn we uitgegaan, tegenover het hotel. De bediening was erg goed. In de loop van de avond werd duidelijk dat we ons in een plaatselijk bordeel bevonden, welke ook uitstekend dienst kon doen als karaokebar. Het aanbod van muziek was zeer beperk, zodat uiteindelijk iedereen mee kon zingen. Bert bleek wederom een echt feestbeest. Hij wist het tot 2:00 ‘s nachts te schoppen. De meesten lagen toen al op één oor.

Donderdag 24 september

Nyalam - Kathmandu

Vroeg ontbijten in het restaurantje naast het hotel, waarna we vertrokken voor de laatste lange etappe. Vandaag zouden we Tibet verlaten, om weer naar Kathmandu te gaan.vertrekken. Bij de grens moesten we eerst door een stadje dat extreem druk was met vrachtauto’s. We zaten wel een half uur vast in een straat, omdat er tekens ander verkeer doorheen moest. Na de eerste grensovergang kwamen we in een noman’s land. De landcruisers mochten mee. Het laatste stuk moesten we lopen, omdat we met de auto’s niet verder konden. We hebben hulp gekregen van porters, die met gemak een aantal rugzakken konden dragen. Uiteindelijk kwamen we bij onze bus, die ons verder bracht naar Kathmandu.

Vrijdag 25 september

Deze ochtend zijn we met z’n zessen in een taxi naar Baktapur gegaan, een stadje een uur rijden vanaf Kathmandu. Het was toch wel erg krap in de auto, maar goed, het ging. In Baktapur een hoed gekocht, en wat rond gelopen, heel apart.

We hebben hier ook gegeten, met het uitzicht op het plein, waar in het kader van de aankomende verkiezing enkele politieke marsen aan de gang waren. De meesten aten hier een club sandwich die achteraf voor nog wat ziekte had gezorgd. Naar enkele uren zijn we weer teruggegaan naar Katmandu. Hier heb ik een Nepalees viooltje gekocht. ‘s middags nog genoten van happy hour cocktails. Na wat te hebben rondgelopen zijn we met z’n allen uitgegaan naar een hele gezellige bar, waar de cocktails uitstekend smaakten.

Zaterdag 26 september

Kathmandu

‘s Ochtends vroeg (6:30) Erik, Carolien, Saskia en Peter uitgezwaaid. Eddy bleek ziek te zijn, zodat de looptocht van Eddy en Barry gecanceld werd.

Deze ochtend hebben we het rustig aangedaan. Eerst rustig ontbeten, waar we Karlijn ook weer zagen. Na het ontbijt zijn we met riksha’s naar Durbar Square zijn gegaan, waarna we langzaamaan weer terugliepen naar het hotel. ‘s Middags nog enkele t-shirts laten maken en genoten van happy hour. Bert kwam hier ook naar toe. ‘s avonds hebben we gegeten in een restaurantje waar de film Kundun op video vertoond werd. Deze film bleek voor sommige mensen slaapverwekkend.

Zondag 27 september

Kathmandu - New Delhi

Om 9:00 eerst wezen ontbijten, waar mijn eetlust nog niet erg groot was. Yoghurt bleek ook erg lekker te zijn en niet al te zwaar.

‘s Morgens om 11:00 vertrekken. Harjan bleek iets te laat, omdat z’n t-shirt nog niet af was. Bij het vliegveld hebben we afscheid genomen van Karlijn, Kinna en Natasja. De vlucht naar New Delhi is prima verlopen. Op New Delhi hebben we ons eerst een uurtje vermaakt met het kijken naar de ander ploeg (de ploeg van Natasja) die het bijna presteerden om met z’n allen door de douane te komen zonder visum. Uiteindelijk kwamen ze toch weer terug. Op het vliegveld konden we ons uitstekend vermaken met een fles rum en een aantal blikjes cola. We moesten hier, in de transit room, tenslotte 9 uren verblijven. De KLM verleende een goede service door etensbonnen te verstrekken.

Maandag 28 september

New Delhi - Amsterdam

Om 1:00 ‘s nachts vertrok het vliegtuig naar Amsterdam. De bediening (lees drankvoorziening) van de KLM was uitstekend. Om 6:43 lande het vliegtuig en stonden de ouders van Yvonne ons al op te wachten.